Alles begon met het bouwen van een school in het noorden van Cambodja in 2013 in het dorp Rong Vean, een ruraal dorp waar op dat moment geen stromend water en geen elektriciteit was. Daarna volgden ook een guesthouse en een secundaire school in Pnom Srok, met een apart internaat voor meisjes en jongens. Tijdens corona werd er een tweede school in het dorp gebouwd. Het belangrijkste is dat kinderen Engels leren om later naar de universiteit te kunnen gaan of werk te vinden in de stad.
In juni was het eindelijk zover: gepakt met vele cadeautjes vertrokken we naar het verre Cambodja. Op mijn eerste dag bezochten we het Smile Train Hospital in Siem Reap, waar kinderen die geboren worden met een open gehemelte en hazenlip gratis operaties krijgen. Deze wereldorganisatie stuurt dokters de hele wereld rond om mensen te helpen en wordt tevens ook gesteund voor Miss Universe. Ook wij steunen dit mooie project en ik mocht een cheque ter waarde van 3000 euro schenken. Het ziekenhuis zelf was vrij primitief en we ontmoetten er buitenlandse artsen die er vrijwilligerswerk doen.
De dag erna vertrokken we richting het dorp, met een tussenstop in Pnom Srok. Dit kleine stadje op weg naar Rong Vean is de locatie van de secundaire school die het Comité Miss België financierde in 2017. De oudere kinderen uit het dorp logeren hier op internaat. Ik werd er ontvangen als een koningin. Ook al hebben deze mensen geen financiële middelen, hun dankbaarheid en liefde zorgden ervoor dat we ons heel welkom voelden.
Na de rondgang in de leslokalen en het internaat kon ik uitgebreid – in het Engels natuurlijk – met de meisjes praten. Ik kreeg ook wat dansles en ik was blij om hen wat catwalkles te geven. De stralende gezichten toonden dat ze het enorm leuk vonden.
In de late namiddag trokken we naar Rong Vean, waar letterlijk gans het dorp ons stond op te wachten. Wat een ontvangst! We deelden meer dan 200 nieuwe uniformen uit aan alle kinderen en daarna gaven we de geschenken. We hadden allerlei dingen bij en onze cadeautjes werden gretig in ontvangst genomen. Het nieuwe schoolgebouw werd ingewijd door boeddhistische monniken, in aanwezigheid van de gouverneur en natuurlijk mezelf. Het was indrukwekkend.
‘s Avonds sliepen we in de guesthouse, die met middelen van Comité Miss België werd gebouwd in 2016. Het is een thuis voor vrijwilligers die komen lesgeven aan de kinderen in de lagere school en uiteraard een logement voor ons als we ter plaatse zijn.
Eén van de belangrijkste activiteiten die ik deed, was meehelpen met de aanleg van de nieuwe weg naar de school, want bij grote regenval zijn de wegen en het schoolplein soms ontoegankelijk. Het regenseizoen kan gemakkelijk heel het schoolplein onder water zetten. Dit was dus een leuke opdracht, omdat ik graag mijn handen uit de mouwen wil steken terwijl ik er ben.
Tijdens mijn verblijf maakte ik vaak tijd om het dorp te bezoeken. Ik was enorm getroffen door de arme levensomstandigheden waarin de meeste inwoners leven en veelal buiten sliepen onder een houten afdak. Het meest was ik getroffen door de ontmoeting met de oude, blinde vrouw die volledig aan haar lot overgelaten is. Ze leeft er alleen en is heel arm. Onmiddellijk hebben we haar wat geld gegeven en beslisten we om haar jaarlijks te steunen om eten en levensnoodzakelijke benodigdheden te kopen. Soms vraag ik me af waarom wij hier in België alles hebben en er toch nog in slagen om te klagen over futiliteiten.
Dit charity project, dat Miss België al tien jaar steunt, is goud waard voor de toekomst van deze kinderen en voor de leefbaarheid van dit afgelegen dorp. Dankzij Hope for the Children krijgen ongeveer 200 kinderen les in het lager en het middelbaar onderwijs. In deze 10 jaar hebben we de kinderen zich zien ontwikkelen, waarvan sommigen nu aan de universiteit studeren en anderen een leuke job hebben in de stad, zoals verpleegster, bankbediende en gids in Angkor Wat.
Tijdens mijn bezoek kreeg ik ook de gelegenheid om het beroemdste tempelcomplex ter wereld, Angkor Wat, te bezoeken, iets waarvoor velen me ook zullen benijden.
Mijn dank gaat daarom vooral naar het Comité Miss België, Darline Devos EN DE VELE KANDIDATEN, want zonder hen was dit project nooit mogelijk geweest en was er geen onderwijs en scholing.
fotograaf Joeri Peeters / kledij : Caroline Biss / juwelen : Victoria
