Sarah, wat zou je doen, mocht je 1 dag onzichtbaar zijn?
Ik zou sowieso heel graag een keer in de klassen willen zijn van mijn kinderen. Vooral bij mijn zoon. Die is 6 jaar en blijkbaar gedraagt hij zich op school wat anders dan thuis. Hij is daar immers heel braaf (lacht). Ik hoor van de leerkrachten dat hij altijd zo rustig is en super goed meewerkt. Terwijl wij altijd dachten dat het geen zittend gat was. Dus laat me maar een soort vlieg zijn in de school van mijn kindjes.

Wie waren je jeugdidolen?
Dat is eigenlijk iemand van wie ik nog steeds een enorme fan ben: Sheryl Crow. Dat is muziek die me nog altijd ongelooflijk aanspreekt, van haar beginjaren tot nu. Ik heb haar al een paar keer live gezien en dat blijft een ongelooflijke zangeres. Die ziet er ook fantastisch goed uit. Ze brengt niet vaak een nieuwe plaat uit, maar alles wat uitkomt is er wel altijd boenk op.

Welke posters hingen vroeger op jouw kamer?
Voordat ik fan werd van Sheryl Crow, kon ik enorm genieten van de Zweedse groep Roxette. Daar had ik wel redelijk veel posters van.

Heb je een fobie?
Ja, voor spinnen. Dat is eigenlijk stom, hé, want die beestjes zijn veel kleiner dan wij. Maar ik vind het echt verschrikkelijk.

Wat trekt je aan in een man?
Verzorgde handen en nagels vind ik heel belangrijk. Dat is keiraar. (lacht) Ja, ik heb daar iets mee. Qua karaktertrek, wil ik me heel graag gesteund voelen. Iemand die naast u staat. Mijn steun en toeverlaat, zeg maar. Niet alleen in de muziek, maar gewoon in alles wat ik doe.

Naar welke muziek ben je momenteel aan het luisteren?
Ik ben momenteel heel veel naar mezelf aan het luisteren, om me voor te bereiden op mijn liveoptredens. Wat ik bijvoorbeeld standaard beluister, is muziek van Bryan Adams. Ik blijf fan van hem. Onlangs luisterde ik nog naar zijn “Classic”-album. Daarop staan zijn hits, maar dan een klein beetje aangepast. Nog altijd met die power, maar toch ook weer anders.

Wat is je favoriete gerecht?
Spaghetti bolognaise.

Wat eet je dan totaal niet graag?
Daarover moet ik al heel hard nadenken, want ik ben een echte bourgondiër. Ik eet en drink graag (lacht). Waar ik niet zo wild van ben, is lamsvlees. Als dat heel goed klaargemaakt is, kan ik het eten, maar het is niet mijn favoriet.

Welke film zou je herhaaldelijk opnieuw kunnen bekijken?
“Dirty Dancing”. Voor het geheel. Die film heeft een tof verhaal, grappige momenten en is ook heel romantisch. Het klopt gewoonweg. Dat blijft mijn favoriet.

Wat heb je altijd in je frigo liggen?
Melk. We zijn melkdrinkers. Niet alleen in koffie, maar ook bij cornflakes. Melk moet voor ons ook echt koud zijn. Een ijskoud glas melk kan smaken. Vandaar dat ik ook echt boos kan zijn, als iemand de laatste melk heeft uitgedronken en geen nieuwe doos heeft teruggeplaatst. Want als ik dan zin heb in een glas koude melk en dat is dan zo lauw, vind ik dat veel minder smakelijk. Dus voor mij: koude melk. (lacht)

Ben je een langslaper?
Sinds de kinderen er zijn, niet meer. Vroeger wel. Ik heb het precies ook iets minder nodig. Het langste zal 9u zijn.

Wat is jouw favoriete vakantiebestemming?
Dat is een hele moeilijke. Ik heb er een aantal, maar we hebben heel recent ons hart verloren aan Ibiza. Een prachtig eiland qua natuur, eten, …
alles gewoonweg. Het was één van de zaligste vakanties, terwijl ik ook al in Bali, Mexico en Amerika ben geweest. Ibiza was fantastisch. Echt waar.

Wat zou de titel zijn van je autobiografie?
“Was ik maar geboren in het buitenland.” (lacht) Ik heb soms een beetje het gevoel dat mijn muziek hier niet altijd begrepen wordt. Je hebt dan de alternatievere scène. Daar is dit dan weer anders. Maar ik val zo juist overal tussen. Ik heb me wel voorgenomen dat ik nu echt mijn eigen ding zal doen. Ik ben helemaal onafhankelijk. We doen alles zelf.

Geloof je in reïncarnatie?
Ik zou daar heel graag in willen geloven, want ik heb het zo wat moeilijk met “dat het gedaan zou zijn”. Ja, eigenlijk dus wel een beetje, want ik ben wel spiritueel aangelegd. Ik geloof wel dat er nog zoiets kan zijn.

Heb je ooit een geest gezien?
Neen, maar er is me wel heel hard iets bijgebleven. Toen mijn grootvader kwam te overlijden, was er een vogeltje dat altijd bij ons thuis op de vensterbank kwam zitten. Mijn opa woonde immers bij ons in. Mijn moeder vond dat zo raar en die had op een bepaalde dag het venster opengezet. Dat vogeltje is vervolgens komen binnenvliegen, heeft heel de toer van het huis gedaan en is daarna terug weggevlogen. We hebben het daarna nooit meer gezien. Ik krijg er nog altijd kippenvel van als ik daaraan terugdenk. We kochten destijds ons huis waarvan de vorige bewoner overleden was. Toen we aan het verbouwen waren, kwam daar altijd een duif zitten. Die zat zelfs op de gekste plaatsen. Zelfs als we met drilboren bezig waren. Die was alles aan het gadeslaan. Ik zei daarop: “Dat is de vorige bewoner die naar ons aan het kijken is, wat we met zijn huis aan het doen zijn.” (lacht)

Loog je tijdens dit gesprek?
Nee. Ik zou niet weten waarom. (lacht)

Wat vind je van personen die je stomme en rare vragen stellen?
Ik vind dit geen stomme en rare vragen. Ik vond dit heel origineel. Zo eens iets anders. Keileuk! Ik heb toch super hard gelachen tijdens dit gesprek. Dat is de bedoeling. Ik vertrek hier straks met een smile op mijn gezicht, dankzij u.

Bedankt om hieraan deel te nemen, Sarah!
Dat is heel graag gedaan. Ook bedankt!